Γιατί η στέρηση ύπνου από τη CIA είναι βασανιστήριο

17-12-2014
















 Η πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής Πληροφοριών της Αμερικανικής Γερουσίας για τις μεθόδους ανάκρισης που ακολουθούσε η CIA, κατά υπόπτων για τρομοκρατία, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη, εκθέτει ως μία από τις χαρακτηριστικότερες στρατηγικές της, την στέρηση του ύπνου των κρατουμένων έως και 180 ώρες. Το ερώτημα που τίθεται από τότε, είναι κατά πόσο η παρατεταμένη έλλειψη ύπνου θεωρείται ή όχι, "βασανιστήριο".


"Η στέρηση του ύπνου των κρατουμένων ακόμη και για 180 ώρες, με τα χέρια τους πολλές φορές, δεμένα πάνω από τα κεφάλια τους, είχε προκαλέσει τουλάχιστον σε πέντε άτομα παραισθήσεις. Η CIA ωστόσο συνέχισε να στερεί τον ύπνο από τους κρατουμένους", όπως προκύπτει από στοιχεία που αναφέρονται στο Phychology Today. Από την ημέρα δημοσίευσης της έκθεσης, οι Αμερικανοί έχουν προχωρήσεις σε πολλές συζητήσεις σχετικά με το εάν οι μέθοδοι της CIA μπορούν να αποκαλεστούν ή όχι “βασανιστήρια”. Σύμφωνα με το ψυχολογικό περιοδικό, ανεξάρτητα από τις άλλες μεθόδους που αναφέρονται στην έκθεση, η στέρηση του ύπνου είναι χωρίς καμία αμφιβολία, βασανιστική.


Στην πραγματικότητα, η παρατεταμένη στέρηση του ύπνου είναι μια ιδιαίτερα ύπουλη μορφή βασανιστηρίων επειδή προσβάλλει την σωματική αλλά και ψυχική υγεία του ατόμου. Είναι λιγότερο απροκάλυπτα βίαιη από το να κόβουμε το δάχτυλο κάποιου αλλά μπορεί να είναι πολύ πιο οδυνηρή ως διαδικασία ιδίως, εάν φτάσει στα άκρα. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Ας ξεκινήσουμε από την αρχή που ορίζει ότι ο ύπνος είναι βασική βιολογική ανάγκη για κάθε άνθρωπο, όπως και για όλα τα πλάσματα στον πλανήτη. Παρά το γεγονός ότι πολλές φορές ο κύκλος του ύπνου μεταβάλλεται με αποτέλεσμα να αντέχουμε ένα 24ωρο ή και περισσότερες ώρες μακριά από το μαξιλάρι, εάν κρατηθούμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μακριά του, αναπτύσσουμε σταδιακά ψυχικά και σωματικά προβλήματα.

Τα πρώτα σημάδια που προδίδουν τη στέρηση συνδέονται με την εκδήλωση δυσάρεστων συναισθημάτων, όπως είναι η κόπωση, η αδυναμία συγκέντρωσης, οι εκρήξεις θυμού. Στη συνέχεια ακολουθούν προβλήματα ανάγνωσης και καθαρής ομιλίας, προβλήματα όπως κακή κρίση, σημαντική αύξηση της όρεξης και χαμηλότερη θερμοκρασία σώματος. Εάν η στέρηση παρατείνεται, εντείνεται και η επιδείνωση των αποτελεσμάτων. Αίσθηση αποπροσανατολισμού, ενός μόνιμου λήθαργου, λανθασμένες κρίσεις, απάθεια και κοινωνική απομόνωση είναι οι συνηθέστερες εκδηλώσεις της επίδρασης που ασκεί η στέρηση ύπνου.

Οι ειδικοί ερευνητές που εστιάζουν στην εξέταση της στερητικής διαδικασίας χρησιμοποιούν ζώα για τα πιο ακραία πειράματα. Ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από τα πειράματα που έχουν γίνει, είναι η παρατεταμένη στέρηση ύπνου που μπορεί τελικά να οδηγήσει στον θάνατο το πλάσμα που δέχεται τη στέρηση. Διάφορες διαταραχές συμπεριφοράς συσσωρεύονται όσο η στέρηση συνεχίζεται, αλλά όσο το πείραμα προχωράει, τόσο περισσότερο παραμονεύει ο θάνατος. Οι συνολικές επιπτώσεις της στέρησης του ύπνου συνοψίζονται σε μια τελική και μοιραία πτώση σε όλες τις σωματικές και ψυχικές λειτουργίες.

Οι ολέθριες επιπτώσεις προκύπτουν κυρίως, επειδή κατά τη διάρκεια του ύπνου, το ανοσοποιητικό σύστημα εκτελεί ένα σύνολο σημαντικών λειτουργιών που κρίνονται απολύτως απαραίτητες για υγιές μυαλό και σώμα σε εγρήγορση. Όταν ένα άτομο έχει στερηθεί τον ύπνο, τότε το ανοσοποιητικό του σύστημα αδυνατεί να ασκήσει τα παραπάνω καθήκοντα. Οι αρνητικές επιπτώσεις γίνονται μάλιστα πολύ πιο έντονες όταν οι άνθρωποι είναι άρρωστοι, και σωματικά ή ψυχικά τραυματισμένοι. Όποια και αν είναι η σωματική βλάβη που έχουν υποστεί, δεν θα επουλωθούν γρήγορα, όποιος και αν είναι ο συναισθηματικός πόνος που νιώθουν, δεν θα υποχωρήσει εύκολα. Οποιαδήποτε νέα απειλή εμφανιστεί στον οργανισμό, δύσκολα θα αντικρουστεί.

Όταν ένα άτομο αποστερείται με τη βία, τον ύπνο, πρόκειται καθαρά για ένα είδος επίθεσης σε ολόκληρο το βιολογικό σύστημα του, στο σώμα και το μυαλό του. Πολλοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι τα βασανιστήρια, αν και από ηθικής άποψης, είναι κατακριτέα, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να δώσουν πληροφορίες που είναι ικανές να σώσουν αθώες ζωές. Ανεξάρτητα από το πώς εκλαμβάνει κάποιος αυτόν τον συλλογισμό, η συγκεκριμένη μέθοδος συλλογής πληροφοριών πρέπει να θεωρείται ως η λιγότερο αξιόπιστη.

Ένα μυαλό το οποίο έχει κακοποιηθεί με βασανιστήρια, δεν παρέχει τίποτα αξιόπιστο σχετικά με τον έξω κόσμο, αδυνατεί να δώσει πληροφορίες για το οτιδήποτε επειδή βρίσκεται υπό πλήρη εξασθένηση. Ακόμη και αν το πρόσωπο γνωρίζει σημαντικές πληροφορίες, όπως το πού είναι η θέση μιας ωρολογιακής βόμβας, η παρατεταμένη έλλειψη ύπνου θα καταστήσει λιγότερο πιθανό να εκμαιευτούν με ακρίβεια αυτές οι πληροφορίες από το άτομο. Για την ακρίβεια, η στέρηση του ύπνου ενός ατόμου δεν μπορεί να προσφέρει στους υπόλοιπους κανένα χρήσιμο στοιχείο, καμία πληροφορία και κανένα γεγονός όπως έγινε στην πραγματικότητα. Η έλλειψη ύπνου σε ακραίο επίπεδο, όπως περιγράφεται στην έκθεση που αφορά τη CIA, είναι κατηγορηματικά, είδος βασανιστηρίου. Είναι μια “άχρηστη” μορφή βασανισμού για τους ψυχολόγους, καθώς αποστερεί κάθε είδους κρίση και εστίαση της προσοχής σε γεγονότα και πληροφορίες. Αρκεί να θυμόμαστε κάθε φορά που σκεφτόμαστε εάν η έλλειψη ύπνου είναι ή όχι, βασανιστήριο, ότι η νοημοσύνη των ανθρώπων προσβάλλεται όσο ο ύπνος είναι μόνο ανάμνηση.


Πηγή:www.pathfinder.gr

Σχόλια