1-6-2017
Γράφει η Γιώτα Μπουγά
Documenta 14: Τί συμβαίνει, όταν “μαθαίνουμε από την Αθήνα”; Έξι επισκέπτες της έκθεσης μιλούν για την εμπειρία τους, τι τους άρεσε και τι όχι, ποια έργα ξεχώρισαν και τι προτείνουν σε όσους δεν έχουν επισκεφτεί ακόμα το ΕΜΣΤ και τους υπόλοιπους χώρους.
Φέτος η Αθήνα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Καλλιτεχνικής έκφρασης. H Documenta 14 βγαίνει για πρώτη φορά -από το 1959- εκτός Γερμανίας και συνδιοργανώνεται με την πόλη μας. Από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Εθνικό Αρχαιολογικό, το Μπενάκη ως το Ωδείο Αθηνών, την Καλών Τεχνών, την πλατεία Βικτωρίας, το Λύκειο του Αριστοτέλη, η Αθήνα ζει σε ρυθμούς documenta μέχρι και τις 16 Ιουλίου.
Μην περιμένετε λαμπερά ονόματα της τέχνης, αλλά αιχμηρά σύγχρονα έργα, περφόρμανς, μουσικές, προβολές ταινιών 160 καλλιτεχνών που απλώνονται σε 40 σημεία της πόλης, σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους: μουσεία, σχολές, βιβλιοθήκες, αρχαιολογικούς χώρους, πλατείες. To στίγμα σαφώς πολιτικό!
Ομολογώ ότι δεν είχα αντιληφθεί τη σπουδαιότητα του γεγονότος, πάρα τις αφίσες στους δρόμους και στο μετρό. Όταν, όμως, φίλοι μου από το εξωτερικό μου είπαν ότι σκέφτονται να επισκεφτούν την Αθήνα, όχι για μένα, αλλά για τη Documenta 14, νομίζω κατάλαβα… Όπως και να το κάνουμε, αποτελεί μαζί με την Μπιενάλε της Βενετίας τη μία από τις δυο πιο μεγάλες εκθέσεις τέχνης στην Ευρώπη. Γιατί στην Αθήνα, όμως;
Σύμφωνα με τον εμπνευστή της Adam Szymczyk, η ιδέα του να διοργανωθεί η Documenta 14 στην Αθήνα κι έπειτα στο Κάσελ, όπως έχει καθιερωθεί, έχει να κάνει με την επανεξέταση του ίδιου του θεσμού. Αντιστρέφοντας τους ρόλους του οικοδεσπότη και του φιλοξενούμενου, στόχος είναι η προοπτική ενός αμοιβαίου «μαθήματος από την Αθήνα».
Δεν ξέρω κατά πόσο “μαθαίνουμε από την Αθήνα”, η μάθηση, άλλωστε, είναι βιωματική… Ο λόγος, λοιπόν, σε 6 επισκέπτες που μας μιλούν για αυτή τους την εμπειρία. Ποια έργα ξεχώρισαν και τι προτείνουν σε όσους δεν έχουν επισκεφτεί ακόμα τη Documenta 14. (Η επιλογή τους δεν ήταν τυχαία, εικαστικοί, εργαζόμενοι στην έκθεση, νέοι με άποψη και, φυσικά, δε λείπουν οι δημοσιογράφοι…)
Άννα Παντελάκου, 23 ετών, Θεωρητικός και Ιστορικός τέχνης – Επιτηρήτρια της Documenta 14
Αρχικά, η εμπειρία μου από την Documenta14 ξεκίνησε μέσω της σχολής, καθότι σημαντικός θεσμός βρισκόταν καθοδόν προς την Αθήνα, ήταν στο επίκεντρο των συζητήσεων. Στη συνέχεια όμως, προέκυψε και η πρόσληψη μου από την έκθεση ως επιτηρήτρια (invigilator) και τοποθετήθηκα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν για αυτό το γεγονός, που αποτελεί “hot issue” στα πολιτιστικά νέα, άλλοτε επικριτικά και άλλοτε ενθουσιώδη. Το σίγουρο είναι ότι δεν περνά απαρατήρητο ή ασχολίαστο, καθώς έχει αξιοποιήσει 47 χώρους σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας.
Φυσικά, είναι αδύνατο νομίζω να παρακολουθήσει κανείς τα πάντα και σε όλα τα σημεία της έκθεσης, αλλά θα πρότεινα σε όλους τους κατοίκους της Αθήνας να πάρουν μια γεύση από τους βασικούς χώρους, όπως το ΕΜΣΤ, το Ωδείο Αθηνών, το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς, η Σχολή Καλών Τεχνών, το Μέγαρο Μουσικής και το Πάρκο Ελευθερίας, τα οποία έχουν σταθερά συλλογές μέχρι τις 16 Ιουλίου που λήγει η έκθεση και, παράλληλα, καθημερινά διεξάγονται δρώμενα, συζητήσεις και performances. Προσωπικά, έχω ξεχωρίσει δύο έργα, προς το παρόν, τα οποία έχουν πραγματικά πολιτικό χαρακτήρα και έντονα κοινωνικά σχόλια πάνω στην σύγχρονη επικαιρότητα. Το πρώτο είναι ένα βίντεο του NAEEM MOHAIEMEN από το Μπαγκλαντές, το Tripoli Cancelled και το δεύτερο ένα πρότζεκτ κοινωνικής γλυπτικής στην Πλατεία Βικτωρίας, Οδός Ελπίδος 13 του αμερικανού RICK LOWE.
Βρίσκω ιδιαιτέρως ευαίσθητο, εύστοχο και καινοτόμο τον τρόπο που έχουν προσεγγιστεί θέματα όπως το προσφυγικό – μεταναστευτικό και πραγματεύονται ζητήματα που προσωπικά με ενδιαφέρουν πολύ, όπως ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και οι ρεαλιστικές αλλαγές που μπορεί να επιφέρει. Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάποιον τα επισκεφθεί να συμμετάσχει σε συζητήσεις στα πλαίσια αυτών, καθώς είναι θέματα που πρέπει να αρχίσουν να μας απασχολούν όλους, ασχέτως επαγγελματικού προσανατολισμού.
Πηγή:www.rizopoulospost.com
Σχόλια